Scenariusz dla nie istniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego napisałem w Krakowie w 1963 roku (…) Światowe prawykonanie odbyło się w Łodzi 22 listopada 1976 roku, pierwsze krakowskie wykonanie odbyło się w Salle de Lecture Francaise, 24 stycznia 1977 r. Lata mijają, a utwór – jak sądzę – nie starzeje się (…)
Bogusław Schaeffer
Jan Peszek pracował nad sztuką sam, bez pomocy reżysera. Poruszał się niemal po omacku po teatralnym labiryncie utworu, ufając zapewne najbardziej swojemu instynktowi. Z pewnością trzeba było długich lat, by Scenariusz okrzepł w aktorskim wcieleniu Peszka, a sam aktor zbliżył się do ideału aktora instrumentalnego. Ta sztuka dojrzewała na scenie w czasie, gdy aktor pokonywał kolejne stopnie zawodowego wtajemniczenia.
Oto i dzisiaj oglądamy Peszka w Scenariuszu. Przez ponad 30 lat aktor prezentował tę sztukę na wielu scenach całego świata. Nadal jednak potrafi wydobyć z bogatego tekstu Schaeffera inne, odmienne od już znanych nam tony. Peszek przypomina w tej twórczej pasji poszukiwań wirtuozów skrzypiec czy fortepianu, którzy przez całe lata nie rozstają się ze swoimi ulubionymi, popisowymi utworami wybitnych kompozytorów. Grają więc te same kompozycje wiele lat, ale za każdym razem po mistrzowsku udowadniając sobie i publiczności, że utwór nadal skrywa przed nimi jakąś tajemnicę, do której odkrycia wciąż jeszcze daleko.
Afisha